Przejście w Tatrach

Południowy filar Żłobistego Szczytu z daleka wygląda na pionowy i trudny. Zniechęcał mnie przez dłuższy czas. Im jednak bliżej podejdziemy, tym bardziej się kładzie. Pierwsze przejście należy do Motyki, który wraz z Zoltanem Brullem, w umiejętny i typowy dla siebie sposób lawirował w trudnościach celem uporania się z niezdobytą ścianą w sposób jak najbardziej efektywny. Droga zapomniana, za trudna wszak dla turysty, za łatwa dla dzisiejszego taternika. Lity charakter i nieoczywista panorama z wyjątkowego szczytu zachęcają jednak by drogę zrobić jako drugą danego dnia np. w drodze powrotnej z Ganku. Z minimalną ilością sprzętu lub potencjalnie bez liny. Dotyczy to jednak jedynie koneserów, wspinania zbyt wiele nie znajdziemy. Podejście wymytym żlebem poniżej właściwego południowego filaru. Już w ostatniej części podejścia dostrzeżemy w dolnych partiach filara opisywane w WHP dwa pasy przewieszonych skał. Percepcja się jednak przez dekady zmieniła i to co kiedyś wydawało się przewieszone i pomagało ówczesnym taternikom odnaleźć się w ścianie, dziś okazuje się tak naprawdę jedynie spionizowane. Pierwszy pas pokonujemy z prawej strony, pod drugi przesuwamy się płytami w lewo i pokonujemy go w środkowej części (przyjmuje w tym miejscu postać krótkiego zacięcia). Obydwa miejsca są dwójkowe. Dalej przesuwamy się kilkadziesiąt metrów do góry bez trudności (trzymamy się bardziej prawej strony filaru) by dojść do charakterystycznej płyty przedzielonej pionową rysą. Trawiastą skalną rysą nadal bez trudności pod spiętrzenie w górnej części filaru. Po dojściu na balkon przesuwamy się kilka metrów w prawo. Po przewinięciu się w prawo otwiera się przed nami 20-30 metrowy odcinek ściany zakończony zacięciem. Wpierw po wygodnych stopniach, dalej przez zacięcie (II). Dalej filar się jeszcze bardziej kładzie - kontynuujemy granią na wierzchołek kilkadziesiąt metrów. W przygotowaniach opis WHP uzupełniłem tekstem Grzegorza Folty (Góry, 211). Ze szczytu mamy kilka możliwości zejścia. Ja wybrałem WHP 1410. Na początku lita i eksponowana, króciutka grań prowadząca na Żłobiste Wrótka (II). Dalej formacjami wklęsłymi wygodnie w kierunku Dolinki Rumanowej.