Przejście w Tatrach

WHP 1205, droga widmo, o której istnieniu niewiele osób wie, a nikt (albo prawie nikt) nie znał jej prawidłowego przebiegu. Dwukrotnie, bezskutecznie próbowałem zlokalizować jej prawidłową lokalizację. Dopiero po drobiazgowej analizie, przestawieniu myślenia i połączeniu kilku, początkowo niezrozumiałych wskazówek w całość doszliśmy razem z Grzegorzem Foltą do wniosku, że istniejące w literaturze opisy zawierają jeden, bardzo poważny błąd uniemożliwiający trafienie na właściwą drogę. Trzecia wizyta potwierdziła w pełni teoretyczne przypuszczenia. Kto jest autorem owego błędu i na jakiej podstawie zostało sporządzone wrysowanie drogi na kartach "Taternika" (powielone przez WHP tom 9, str. 142, rys. 220) nie wiadomo. Publikacja nastąpiła już po śmierci Stanisławskiego trudno więc stwierdzić czy błąd (nieumyślny) zawierał już opis Wiesława czy też powstał on w wyniku powielania oryginału. O szczegółach, mam nadzieję, uda się napisać przy innej okazji, tu tylko nadmienię, że dół drogi to poruszanie się w dość kruchym terenie zgodnym z filozofią tamtych czasów tj. szukania łatwych "przesmyków" w trudno wyglądającym terenie. Góra to bardzo ładne, lite wspinanie - zwłaszcza kluczowe dwa wyciągi robią wrażenie i budzą podziw jak autorzy wyszukali V-we trudności w naprawdę poważnie wyglądającym terenie. W moim odczuciu pierwszy (z dwóch na drodze) piątkowy odcinek jest nieco trudniejszy, takie V+ wydaje się być uczciwą wyceną. Z wierzchołka granią na Wagę i powrót do Doliny Ciężkiej. Całość bez sprzętu.