Przejście w Tatrach

Droga Stanisławskiego na Przełęcz Ścienki z Wielkiej Strągi to jedyna droga w jego dorobku, której integralną częścią jest zjazd. Zawsze mnie to nurtowało i nieco zniechęcało by iść tam bez liny. Jakiś czas temu Piotr uklasycznił drogę przechodząc ją bez zjazdu (czy pierwszy nie wiadomo, ale nikt nigdy się nawet nie zająknął na ten temat wcześniej): www.tatry.przejscia.pl/pl/node/4989. To mnie zmotywowało w końcu do odwiedzin. Jeśli chodzi o kazalniczkę w dolnej części drogi, to potwierdzam opinię Piotra, że wariant od lewej musiał być związany z zalegającym w tamtych czasach śniegiem. Dziś po prostu nie ma już znaczenia. Kluczowy wyciąg natomiast przeszedłem nieco inaczej niż Piotr. Opis jest w tej części bardzo lakoniczny, natomiast ja postanowiłem iść po najmniejszej linii oporu, jakbym prowadził nową drogę. Zatem z kazalniczki zrobiłem krótki wywieszający trawers w prawo do bardzo stromej i litej rysy obudowanej wielkimi blokami. Nią w górę (IV+), po czym w lewo na łatwiejszy teren. Następnie dnem depresji 10m w górę (na początku miejsce V-) na wysokość wspomnianego przez Piotra trawnika z hakiem. Zostawiając go lekko po prawej, dalej w lewo do połączenia z wariantem Piotra. Dalej w górę już łatwo (II) na lewo od dna rynny z blokami. Dalej opis jest dobry, aż w końcu docieramy do miejsca oryginalnego zjazdu. Piotr poszedł w górę po czym wytrawersował w prawo do głównego żlebu jakieś 15m wyżej niż osiąga go droga oryginalna. Też tak zrobiłem, ale następnie zszedłem głównym żlebem do miejsca końca zjazdu i podjąłem próbę wejścia klasycznego wzdłuż zjazdu (naprawdę ma 4m a nie 5m). Długo szukałem sekwencji, bo nie jest wcale czytelna, ale udało się wejść na stopień zjazdowy, po czym zejść z powrotem na dół (myślę, że to po prostu bulder za V, ale nie ukrywam, że bardzo sprytny). Następnie nie dochodząc na samą Przełęcz Ścienki udałem się drogą Stanisławskiego (WHP2888) w dół na Krótką Drabinę, po czym przez Srebrą Strąge pod drogę Stanisławskiego na Śtyrbnej Przełęczy.