Przejście w Tatrach

Z Doliny Wielickiej na Pośredni Gerlach drogą WHP 1688 (droga Stanisławskiego, IV). Po drugim jej przejściu mam wrażenie, że jej trudności to jednak III. Pomijając ostatnie kilkadziesiąt metrów, wbrew (raczej) powszechnej opinii, droga jest ciekawą propozycją na lato i wcale nie ma na niej znaczącej kruszyzny. Jest sporo lawirowania lewo - prawo i co (niestety) należy powiedzieć, w kilku miejscach ucieka na boki podczas gdy w ładnej i nietrudnej wspinaczce mogłaby iść wprost ku górze. Podobnie zachował się Stanisławski na nieodległej wsch. ścianie Gerlacha o czym już przy innej okazji pisał Grzegorz (www.tatry.przejscia.pl/pl/node/3768). Po skończeniu drogi zejście przez Batyżowiecką Próbę do Doliny Batyżowieckiej i podejście pod drogę WHP 1678 (Kominem Sawickiego). Nią w górę na wierzchołek Gerlacha. Potwierdzam IV trudności drogi, choć nie zgodzę się z tym co napisali Jacek K. Paweł K. (www.tatry.przejscia.pl/pl/node/4182) . To raczej nie turystyka, już przed najciekawszą częścią komina mamy jeden trudny próg do pokonania, potem fantastyczne wspinanie niemal jak w jaskini. Na obejściu przewieszonego progu też trzeba się wspinać (cały wyciąg, jeśli ktoś używa liny), a powyżej owszem nie jest trudno, ale sporo I i II po drodze mamy. Więcej o drodze i kominie "Gerlach. Festiwal światła", Góry 220, str. 64-67 autorstwa G. Folty. Z wierzchołka Gerlacha granią na Litworową Przełęcz i zejście do Doliny Wielickiej.